Een paar weken geleden las ik over de ‘no-logo’ campagne van McDonald’s, die ze eind 2014 zijn gestart. In deze gewaagde campagne werden outdoor uitingen de wereld in gestuurd, zonder logo. Zelfs zonder boodschap, dus konden vertrouwde lettertypes ook al niet bijdragen aan de merkherkenning. Wat overbleef, was buitenreclame met hierin een uitvergroot beeld van Franse frietjes of een Big Mac.
“Heeft het gewerkt?”, hoor ik je denken. Het antwoord is nee. De uitingen blijken slecht te scoren op het vlak van objectief kijkgedrag. Daarnaast ‘aten’ concurrenten mee, aangezien de hamburgers ook konden worden aangezien voor die van bijvoorbeeld de Burger King.
Na een toevoeging van een klein McDonald’s logo werd de campagne getest. En wat bleek: de merkherkenning steeg met 38%. En was er geen onduidelijkheid meer over wiens burger dit was, de match met de afzender werd veel beter gemaakt.
Het is en blijft een gedurfde campagnestrategie die vooral onder marketeers heel wat stof heeft doen opwaaien. Het heeft bovendien nieuwe inzichten verschaft op het gebied van kijkgedrag, merkherkenning en breinposities. De gewone ‘burger’ zal er echter weinig van hebben meegekregen… 😉
